Eigenlijk was dit mijn 2e hok voor zover ik me herinner. Er was een hok, meer een kist van 1 meter breed en 70 hoog, waar die zwart - witten, als eerste duiven inkwamen. Ik weet nog dat die van familie Aussems kwamen. Mijn vader timmerde al gauw een iets groter hok. Wat was ik blij. Ik ruik het zaagsel dat erin lag nog steeds. Die kleine bij het hok, is mijn 7 jaar jongere broer.
Terwijl ik dit hok aan het maken was zaten er al flink wat duiven op zolder. Tja je moet wat als er één duif op je werk komt aanvliegen....toch? Nou ja de liefde voor duiven was in ieder geval, onverwachts ook, weer opgebloeid. Ik vind het fijn om iets uit mijn handen te laten komen. Dus, met de beperkte ruimte in de tuin, een hok gebouwd. Voor materiaalgebruik, technieken en andere oplossingen heb ik een beroep gedaan op mijn eigen vinding rijkheid en natuurlijk.....Internet. Met krassen, blauwe nagels, irritaties, ongeduld maar vooral de kick van zelf iets maken dat uiteindelijk lukt, levert wel een belangrijke bijdrage aan mijn levensgeluk. Het heeft wel een half jaar geduurd voordat het af was en naast mijn baan was dat best ook een opgave. Ik ben, nu een paar jaar verder nog steeds erg tevreden. Later is er nog een rooster in de ren gelegd, een deurtje in de ren, infrarood verwarming, verlichting en een spoetnik aan de voorkant, aangebracht. ...
Reacties
Een reactie posten