Terwijl ik dit hok aan het maken was zaten er al flink wat duiven op zolder. Tja je moet wat als er één duif op je werk komt aanvliegen....toch? Nou ja de liefde voor duiven was in ieder geval, onverwachts ook, weer opgebloeid. Ik vind het fijn om iets uit mijn handen te laten komen. Dus, met de beperkte ruimte in de tuin, een hok gebouwd. Voor materiaalgebruik, technieken en andere oplossingen heb ik een beroep gedaan op mijn eigen vinding rijkheid en natuurlijk.....Internet.
Met krassen, blauwe nagels, irritaties, ongeduld maar vooral de kick van zelf iets maken dat uiteindelijk lukt, levert wel een belangrijke bijdrage aan mijn levensgeluk. Het heeft wel een half jaar geduurd voordat het af was en naast mijn baan was dat best ook een opgave. Ik ben, nu een paar jaar verder nog steeds erg tevreden.
Later is er nog een rooster in de ren gelegd, een deurtje in de ren, infrarood verwarming, verlichting en een spoetnik aan de voorkant, aangebracht.
Nog niet helemaal klaar maar er zaten duiven op de zolder te wachten . En het is toch niet fijn met al dat stof in je huis. Dat gaat toch ongemerkt overal inzitten.
Bij de voorkant zag ik dat regenwater langs de draagbalken zou gaan lopen. Ik heb toen met kunststof wortelbegrenzer voor bamboe, een rand gemaakt zodat het water perfect wordt weggeleid.
Tijd om van dat metalen frame een ren te maken. Machinaal hier en daar wat ijzer weggezaagd totdat er twee delen op elkaar kunnen staan en één geheel vormen. Met popnagels en een poptang een boormachine met metaalboortjes en veel blaren op mijn handen van steeds maar weer dezelfde beweging maken, vooral met de poptang. Maar een geweldige oplossing en vooral netjes. Het frame heb ik eerst 2 keer met hamerite behandeld tegen weersinvloeden.
Je ziet hier hoe ik de ventilatie heb bedacht. Je ziet dat van links en vanaf rechts het plafond schuin omhoog gaat naar ongeveer het midden. Het linkerdeel verdwijnt boven het rechterdeel met daartussen in , over de hele breedte een strook van 10 centimeter. Rechts komen de zitplakken van de duiven. Warme lucht kan nu langs de plaat stjjgen en naar buiten verdwijnen zonder het tocht. Boven beide platen staat de voor- en achterkant van het hok direct met elkaar in verbinding. Om de luchtstroom extra te stimuleren zitten er aan de voorkant 2 roosters, die ik aan de binnenkant open en dicht kan maken.
Hier zie je dat ik nog onder elk raam een ventilatierooster heb gemaakt
De ramen. Het beste zou zijn geweest om de naar buiten toe te kunnen op zetten met een scharnieren aan de onderkant , dan zou ik een mooie extra ontluchting hebben...vooral in de zomer is dat fijn. Ik kwam daar technisch niet uit. Dus alles zit potdicht, In de zomer laat ik nu de deur van het hok openstaan met een open paneel ervoor.
Bijna alles geisoleerd
Kijk het dak ligt erop. Ik heb alle soorten dakbedekking bekeken. Ik heb , dat moet ik toegeven niet bezuinigd op materialen bij het maken van dit hok. Maar ik wilde het meteen goed en duurzaam hebben. Het is wel kicken als je zoiets voor de eerste keer bouwt en het komt er zo uit te zien. De dakpannen in de buurt van alle huizen zijn ook allemaal zwart of antraciet. Ik wilde niet uit de toon vallen. Voordeel van deze platen, er liggen er geloof 8 op, is dat het relatief gemakkelijk te bevestigen is en je snel een groot oppervlak kunt leggen. Alles overlapt elkaar. Fijne bijkomstigheid is dat die platen de warmte vasthouden wat fijn is voor de duiven om er lekker op te liggen om te drogen na een bad. Ook onder de dakplaten weer damp doorlatende folie.
Ok , ja hoe vaak ik niet naar bouwmarkt ben geweest is niet meer te tellen. Piepschuim zagen...hoe doe je dat..gewoon googlen en antwoord komt eraan. En gelukkig kan ik dan alles zelf. Dat is wel een plezierige eigenschap.Nou gewoon met een kapzaag heb ik dat gedaan. Ging heel gemakkelijk
Hier zie je de constructie goed van de voorkant van binnenuit gezien. De opening naar de ren in het midden en links en rechts de 2 ramen
Prachtig gezicht van binnen. Alles bestaat uit segmenten die straks met isolatieplaat worden opgevuld.
De kozijn zijn geplaatst. Alleen voorlopig vastgezet want ik heb er best lang over na moeten denken hoe ik nu de ramen zo bevestig dat er door de kieren onmogelijk water naar binnen kan.
De dakplaten liggen.
Ik laat het dak flink wat oversteken. Kan natuurlijk nog meer maar dit leek me minimaal. Het hok staat op het zuiden. Dat is perfect voor een duivenhok. Je ziet dat ik ook aan de voorkant over de hele lengte een opening heb gemaakt voor de ventilatie. Een balngrijk principe bij luchtverplaatsing is dat warme lucht stijgt en koude lucht zakt.
Hier de constructie bij de deuropening.
Hier kun je mooi zien hoe ik over de hele breedte aan de achterkant een opening heb gecreëerd voor de broodnodige ventilatie. Ventilatie is een apart hoofdstuk omdat je moet nadenken over de luchtstroom die in je hok ontstaat. Het bijvoorbeeld niet gaan tochten.
Hiet zie je goed hoe ik er ook bewust voor heb gekozen om het dak te laten aflopen van achter naar voren. Je moet dan wel een oplossing verzinnen voor de afvoer van het regenwater maar ik wik de duiven zien landen op het dak. Ik wil ze zien zitten op het dak. Bovendien blijkt later, heel fijn, dat de duiven na een bad , lekker op de warme dakplaten gaan liggen. Een genot om te zien. Informatie die ik moest opzoeken was hoe veel moet een dak minimaal hellen. Uit mijn hoofd was dat 7% . Volgens mijn heb ik me daaraan gehouden. Je wil niet dat bij harde wind het water in tegengestelde richting onder de dakplaten waait.
Tijd voor het dak. Ik had OSB platen gehaald maar ik ben en dat is soms echt heel lastig , iemand die probeert overal rekening mee te houden. Ik ben er achter gekomen dat OSB platen , wel minder dan vroeger, wegens wettelijke normen, een schadelijk gas produceren bij warm weer. Nou...niet voor mijn duiven dus.....alles weer op de imperial van mijn auto en Underlayment gehaald, wat overigens duurder is. Maar niets mag de gezondheid van mijn duiven in gevaar brengen als ik de keuze heb.
Al dat prachtige hout . Ik ga er steeds meer van genieten.
Hier be ik bezig met de deur in de rechterwand
Vooraanzicht waarbij de blauwe uitsparing in het midden de vliegklep wordt. Achter af iets aan de kleine kant maar werkt prima.
De voorkant plaatsen en betimmeren. Dat was passen en meten en vooral meer zaagwerk.
Het weer zorgt voor ontspannen werken
Nu begint het volume te krijgen. Links zie je vertikaal het 2e deel van de ren staan. Die staat daar te wachten tot hij aan de beurt is.
De linker zijwand was ook niet moeilijk. Gewoon recht toe, recht aan. En de houtklem was onmisbaar in het hele proces.
Je kunt hier zien hoe de constructie met de balkjes eruit ziet. Het een rust steeds op het ander.
Hier zie je duidelijk waar de 2 ramen komen. De ramen had ik via marktplaats gevonden. 2 hardhouten kozijnen, dubbel glas in prima staat. Dus die moeten daar later in gaan passen
Links bezig met de voorkant. Hier heb ik lang over nagedacht want die was het ingewikkeldste.
Er moeten ramen in voor het daglicht , er moest een vliegopening in komen en daarop moet de constructie worden aangepast. Er staat zoveel op internet dat ik alles wat ik zocht heb kunnen vinden.
Je ziet dat de voorkant ligt op een ijzeren frame , dat later de ren gaat worden. De afmeting van het hok is eigenlijk bepaald door de afmetingen van de ren. Omdat 2 van deze frames ik gratis van mijn werk kon krijgen. Het is loodzwaar. Aluminium was misschien beter geweest maar deze ren doorstaat alle stormen. Dit metalen frame heeft de hele bouw gediend als een zeer nuttige werktafel.
Wandje klaar. Je ziet aan de zijkant 2 latten waarmee ik de hele wand waterpas houd.
De folie is er met een tacker op geniet. Waterpas erbij en plankje voor plankje met mes en groef verbinden in elkaar tikken. Daarvoor gebruikte ik een oud plankje met groef die ik bovenop zette en met een hamer erin tik. De mes kant van de plank moet aan de bovenzijde. Doe je het andersom dan loopt het water in de groef met alle gevolgen vandien.
Ook de wanden worden aan de buitenkant bekleed met damp doorlatende folie. De achterwand heb ik hier tijdelijk aan de voorkant gezet om de planken erop te schroeven. Dit omdat er aan de achterkant geen plaats is om de werken vanwege de dennen. Wel zo dat dit één groot paneel wordt dat vrij zwaar is. Ik heb gekozen voor Douglasplanken. Prachtige kleur en weerbestendig zonder het te hoeven behandelen. De panelen staan op het underlayment.
Hier is het oppervlak al goed zichtbaar en is er een begin gemaakt met de achterwand. Vooral veel meten en nog eens meten. Als je eenmaal iets hebt gezaagd dan is het te laat. Is niet zo vaak voorgekomen moet ik zeggen.
Onderkant bekleed met damp doorlatende folie. Een laag tempex ertussen en daarover heen multiplex underlayment platen. Later daaroverheen nog een triplex hardhouten plaat. Door regenachtig weer moest het vaak worden toegedekt met een stuk zeil. Ik moet zeggen het kippenhok stond in de weg maar verplaatsen was geen optie. Die had ik helemaal van betonplexplaat gemaakt en dus veel te zwaar.
Nadat ik genoeg informatie had verzameld over manieren waarop je een fundament kan en moet maken, zijn bovenstaande foto's, 'the groudbreaking ceremony'.
het fundament bestaat uit grote blokken zand-kalksteen waterpas leggen, in een dikke bodem van zand dat er langer ligt. Daaroverheen, geimpregneerde balken alles ongeveer 6cm boven het zand. Het is balngrijk dat de wind eronder door kan waaien om vocht vasthouden te voorkomen. Ik wist natuurlijk dat op de plek waar het hok komt te staan de coniferen voor altijd bruin worden. Ja, dat zijn keuzes die je maakt. De coniferenhaag is wel erg belangrijk omdat dat de afscheiding vormt met de straat. Maar war licht bij komt blijft gewoon groen. Er komt straks op deze plek ook geen regenwater meer. Dus moet ik zorgen dat ik het water opvang en terug leidt naar de coniferen.
Reacties
Een reactie posten